Na een korte nacht in de taxi naar het station van HeiFei. De Chinezen hebben net zomervakantie gekregen en buiten dat het altijd al druk is, is het nu extreem druk op de stations.
Nu is deze stad nog iets minder ontwikkeld dan Beijing en Shanghai dus geen Engelse namen op de borden van het station, tja en daar sta je dan met je kaartje…….
Even goed rondkijken of je een studentikoos type ziet, die spreekt vast wel Engels en ja hoor je komt in de goede wachtrij en dito trein terecht.
Met een gemiddelde snelheid van 250 km per uur ben ik in 3,5 uur van HeiFei weer in Shanghai waarbij ik mij moet haasten uit de trein te komen.
Uiteraard weer een foto voordat ik de trein verlaat, tja Japanners zijn er niks bij!
Daarna sta ik mijzelf, na alle drukke dagen van ge-ren en gevlieg van stal naar stal en van lunch naar diner een typische Chinese massage toe. Oeffff niet geweten dat uit zo’n klein vrouwtje zo’n kracht kan komen! Spieren in mijn lichaam gevoeld waarvan ik niet wist dat ik ze had!
Nu de koffer deels al maar wat inpakken en dan dinsdag weer de terugvlucht naar Nederland die 11 uur en 25 minuten  duurt. Dan volgt straks Taiwan en in september weer Shanghai, dat worden heel wat airmiles dit jaar hahahaha!

Zondag 2 juli 2012: In het hotel van HeiFei wat gerust en opgefrist waarna ik om 18:30 uur werd opgepikt door de ‘privat driver’. Dit is prima geregeld in China!
We gingen naar een prachtig lokaal restaurant met een delegatie ‘governement people’ en ‘business people’.
Het is een vreemd gevoel dat deze mensen weinig tot geen Engels spreken, een Europees uiterlijk als dat ik heb, alsmede mijn lengte (ik ben voor Nederlandse maatstaven normaal maar hier voel ik mij net een reus!) voor hen toch nog verbazingwekkend is. Echter ook de foto’s van de (springende) paarden, de groene weiden, de paarden met veulens etc. had een aantal van hen nog nooit in hun leven gezien.
Daar kun je je domweg geen voorstelling van maken hoe dat is en hoe je dan dingen uitlegt. Eerst maar even de basisdingen besproken, tzt zien we wel verder!
Uiteraard kregen we daar eveneens lokaal eten als kikker, eendentongen etc., maar ook een zeer sterke Chinese drank (53% vol). Nu ben ik non-alcoholic, maar om enig respect af te dwingen en voor het doen van zaken is enige aanpassing dan noodzakelijk. Veel cola en water nadien hielp en bij de heren en dames kon ik dan ook niet meer stuk. De camera’s flitsten driftig en iedereen wilde met mij op de foto. Een aantal zakenmannen en vrouwen nodigde mij uit om nog een Chinese stad te bezoeken. Ik gaf aan dat ik de uitnodiging graag accepteerde maar dan later in het jaar.
In China is geld de sleutel die op alle sloten past (wellicht overal ter wereld?). Men beseft als geen ander dat toeristen, paardensport en andere vormen van vrije tijdsbesteding de nieuwe norm in China gaat worden de komende 20 jaar.  Zoals de dierenarts opmerkte: aan deze tafel zitten jouw klanten van toekomst.
Daarna naar een Karaoke bar. En raar maar waar, drank doet overal ter wereld hetzelfde met mensen. Zij die eerst nog gesloten zijn worden na een paar biertjes losser, vertellen meer, zingen en dansen en het wordt dan 1 groot feest. Ik bespaar jullie de details en de foto’s maar heb mij opperbest vermaakt en de Chinezen niet minder! Rond de klok van 1 uur ons hotel opgezocht wetende dat het een korte nacht werd want om 7 uur moest ik alweer op het treinstation staan en ditmaal alleen. Morgen mijn laatste verslag!

Het is bij jullie zondagochtend 1 juli 2012 10:30 uur als ik dit schrijf en hier dus 16:30 uur.
Jullie dag begint en die van mij is alweer bijna ten einde, tenminste…… Vandaag om 05:00 uur eruit en de trein naar HeFei genomen.

Dit is een ‘snel’ trein die er 3 uren over doet van Shanghai naar HeiFei. Het kan sneller maar vorig jaar is er een ernstig ongeluk gebeurd met de trein op deze route dus heeft men besloten de snelheid naar beneden bij te stellen voor het geval dat. Altijd een vertrouwd gevoel om dit te weten als je op pad gaat!

In het treinstation was het een drukte van jewelste alles moest gecontroleerd worden en om een kaartje te bemachtigen leek het wel de uitverkoop bij Dolce & Gabanna. Trekken en duwen, maar mijn kaartje was gereserveerd dus dat ging redelijk snel, maar toen ik bij de balie wegliep stortte de volgende Chinezen zich op de balie als paarden dat kunnen doen als er biks in de voerbak komt.
Mijn trolley bleef wel even achter een kluwen Chinezen haken, maar ik had gezien dat je dan gewoon door moest duwen, dat deed de rest ook, en inderdaad toen was ik zomaar op weg naar de trein.
Europanen dan wel ‘blanke’ mensen gaan hier weinig tot niet met de trein dus de ogen voelde ik prikken in mijn rug.
Na treinreis stond de ‘privat driver’ al klaar die ons, jawel op zondag, naar een delegatie van de ‘local goverment’ bracht buiten HeiFei. Gesproken over stallen, paarden, diverse disciplines van paardensport en uiteraard geluncht met traditionele, lokale, gerechten, waarbij ik de kippenmagen deze keer beleefd aan mij voorbij heb laten gaan.
Daarna hebben ze de nieuwe infrastructuur laten zien mbt vliegveld e.d. en heb ik ze oa laten zien met een filmpje hoe paarden in Nederland vervoerd worden.
Uiteraard werden door hen nadien foto’s gemaakt (en daar heb ik toch zo’n hekel aan, maar goed big smile en dan gauw weer verder!)
De ‘privat driver’ heeft ons net gedropt bij het hotel midden in het centrum. Hier komen nagenoeg nog geen westerse mensen zoals in Beijing en Shanghai dat men wel kent en ook hier werd ik weer ongegeneerd nagestaard door zowel volwassenen als kinderen.
Nu op de hotelkamer om even te rusten en om 18:30 word ik weer opgepikt en gaan we wederom uit eten, praten en naar een Karaoke bar.